#15 THATS PERU

Vandaag verliet ik het huis om even een ijsje te kopen om de hoek en 3 uur later kwam ik terug nadat ik bij drie condors in een kooi was geweest, puma’s had gezien en llama’s en alpaca’s had gevoerd. Het begon allemaal met een super zonnige dag.




18 oktober 18:00.  Vandaag is het zo warm dat ik op een dekentje in de tuin in de zon ga slapen. Na een uurtje wordt ik bezweet wakker en besluit ik een ijsje te gaan kopen. Ik prop 2 sol (60 cent) en de huissleutel in de zak van mijn slobberbroek en in mijn zwerver outfit verlaat ik het huis. Versuft en in gedachten slof ik door de hitte de berg af en de straat door naar een winkeltje. Hoor ik ineens mijn naam. ‘Medy!’ Ik kijk op en zie Hadrien en Sophie, twee vrienden van mij mijn kant op lopen. ‘He wat een toeval ik ging een ijsje kopen, wat doen jullie in vredesnaam in deze wijk?’ Ze moeten een bus hebben in de richting van Pisac want ze gaan even een kort tripje maken naar een llama en alpaca boerderij. Ik besluit mee te lopen richting hun bus want daar zal ook vast wel een ijswinkeltje zijn. Ik koop mijn ijsje en wacht met ze op de bus. ‘He Medy, ga je mee wat llama’spotten? ‘ vragen ze. ‘Nou sorry jongens ik heb zojuist mijn laatste 2 sol uitgegeven aan een ijsje’. Maar dat is geen probleem, ze willen me gerust het geld voor de bus lenen. Ik kijk naar hen, bepakt met camera’s, flessen water, goed schoeisel, sweaters, geld, een kaart en andere zaken. Ik bekijk mezelf, een pyjama, all stars, een halve sol en een huissleutel. Ach schijt, ik ben in Peru.

Wachtend op de bus, gelukkig met mijn ijsje.

                Binnen vijf minuten zijn we de stad uit en direct zit je in de natuur. De bergen zijn nog altijd schitterend, hier raak je niet aan gewend. Her en der een oud Inca fort, paarden, alpaca’s en boerenhutten. De natuur is hier bijna ongerept op deze elementen na. Na een half uurtje worden we midden op de weg gedropt. Er is een boerderij (lees: open constructie van houten palen met twijgjes als dak)en we gaan naar binnen. Direct komt er een hond op ons af die zelf wel wat weg heeft van een alpaca. Lange blonde haren die zijn ogen bedekken, een soort Samson. De hond heet Elmo en is schattig, alleen voor de hond en het busritje waren we er al heen gegaan. We krijgen een korte rondleiding langs alle verschillende llama’s en alpaca’s. Dikke struiken plant nemen we mee en zodra we de weide binnenlopen komen alle llama’s en alpaca’s op ons af om wat voedsel mee te pikken. Ze zijn ontzettend zacht, kijken je lief aan met hun bolle ogen en laten constant scheten. Na een half uurtje llama knuffelen worstelen we ons uit de groep pluizebollen en de gids wijst ons op een dierentuintje vlakbij waar we een condor kunnen zien, maar we moeten snel zijn want het gaat bijna sluiten. Dit laten we ons geen twee keer zeggen, de condor is een bedreigde diersoort en een verschrikkelijk mooie, grote vogel. We haasten ons over het weggetje naar het dierentuintje. Onderweg komen we langs wat beekjes, enkele hutjes en genieten we van het perfecte uitzicht.

Elmo de Alpacahond

Ik lijk lief maar ik laat scheten

Sophie kust 'Cuzco'

Hadrien en ik met Elmo

                Bij het dierentuintje aangekomen willen ze ons nog wel even binnenlaten. Het is echter geen dierentuin maar een dierenopvang voor wilde dieren die gewond zijn geraakt. De werknemers doen hun best om de dieren weer in de natuur uit te kunnen zetten maar het is een dure grap om medicijnen te kopen en fatsoenlijke hokken te onderhouden voor de beesten. Deze mensen doen hun best om de zieke dieren te helpen en meer kunnen ze niet. We zien het terrein van de condor al vanuit de verte omdat het groot en hoog is en omsloten met gaas aan alle kanten. Bovenin op de berghelling zien we 3 condors zitten. Wat een mooie beesten, gigantisch, zwart met wit en een vleugelspanwijdte van ongeveer 2 meter. De gids laat ons het hok in en we klimmen tegen de bergwand omhoog om dichterbij te komen. Condors zijn gevaarlijk maar deze zijn verzwakt en daarom kunnen we dichtbij komen. Ze zitten bovenin met hun vleugels gespreid in het zonnetje omdat ze eerder op de dag zijn wezen zwemmen in het beekje en nu drogen ze hun veren. We komen op een halve meter afstand en de vogels kijken nieuwsgierig naar ons, ze lijken niet bang en blijven lekker in hun zonnetje zitten.  We kijken ook nog even bij de puma’s maar die zijn onwijs gestrest en agressief. We staan op het punt om te vertrekken maar de gids vraagt ons om even te wachten, trekt een handschoen aan en begint heel hoog te krijsen en te schreeuwen. We zijn verbaast en even is het stil, dan horen we een hoge krijs uit de vallei en vanuit de verte komt een grote valk op ons afvliegen, hij land op de man zijn arm. We maken wat foto’s en laten een ruime fooi achter voor medicijnen voor de dieren.
                We hitchhiken terug naar Cusco, de eerste de beste auto die langs komt wil ons wel meenemen. Een vader met een slapend dochtertje. De man vraagt er 15 sol voor, zo gaat dat hier. Iedereen is taxi chauffeur als hij er wat geld mee kan verdienen en wie neemt het hem kwalijk? De snelheidsmeter werkt, zoals gewoonlijk, niet, dit is Peru. Al was ik twintig seconden later een ijsje gaan halen..

Condors

Hadrien kijkt vol bewondering naar de Condors

Hij is gelukkig met zijn valk

19 oktober 00:30. WTF just happened? Vandaag was een doodnormale dag, naar school geweest, foto’s gekeken met Mauricio en een verjaardagsfeest van Mikkel. Dat moet natuurlijk uitgebreid gevierd worden! We hebben ons volgepropt met nacho’s en pizza’s in Paddy’s Pub op het Plaza en oom 8 uur was het happy hour dus dat kwam mooi uit. Om 10 uur zijn we verplaatst naar Inca team, een salsabar. Dit was ook ontzettend gezellig maar wel erg toeristisch. De atmosfeer  voelde goed maar was erg ‘gemaakt’. Hadrien, Sophie en ik besloten eerder weg te gaan en het stuk naar onze woningen samen te lopen.

                Op de hoek van mijn straat passeerden we langs een woning waar nogal luide muziek vandaan kwam. De deur stond wagenwijd open en Hadrien keek even naar binnen en zag wat ballonnen hangen en mensen lopen. We waren eigenlijk van plan om door te lopen maar ik zei: ‘laten we gewoon een kijkje gaan nemen, volgens mij is er iemand jarig’.  Op de een of andere manier gebeuren er rare, maar geweldige dingen wanneer ik met die twee op pad ben. We klommen de trap op, ik voorop, en twee verdiepingen hoger was een grote feestzaal met een kring van stoelen waar allerlei mensen zaten en samen een lied voor de jarige job zongen, in dit geval een vrouw die 50 werd. We keken toe in de deuropening om te zien hoe zo’n traditioneel verjaardagsfeest eruit ziet en binnen een minuut werden we op onze schouders getikt. Een Peruaanse man spoorde ons aan om naar binnen te gaan, ‘Sienta te! Sienta te! Quieren Pisco Sour? ‘  We weten niet wat ons overkomt en gaan op wat vrije stoelen in de kring zitten. We zijn de enige buitenlanders. We zijn beland op iemands verjaardagsfeest. De gastvrijheid is ongelooflijk, er worden ons drankjes aangeboden en we krijgen een groot stuk taart. We vragen aan een man wie de jarige job is en hij wijst een vrouw van middelbare leeftijd aan. We gaan naar haar toe, kussen haar en wensen haar een fijne verjaardag. De band begint te spelen en enkele mensen nodigen ons uit om met hen te dansen. Ze zijn allemaal feestelijk gekleed in pakken en jurken en wij staan daar in onze spijkerbroeken, sweaters en regenjassen. Gelukkig hebben we van de week salsa lessen gevolgd en kunnen we aardig meedoen. 
                Ik kan niet stoppen met lachen, waar ben ik beland? Met domme grijnzen op onze gezichten genieten we van dit alles. De gastvrijheid is fantastisch en ik denk aan Nederland. Om eerlijk te zijn, als een vreemdeling op mijn verjaardag zou komen zou ik die aanspreken en vragen wat hij of zij er te zoeken had. Maar hier krijgen we Pisco Sour, taart, wordt er met ons gedanst, wordt er nog wat extra bier door onze Pisco Sour gegooid en ik weet: nooit meer zal ik iemand weigeren op mijn verjaardagsfeest. Iedereen is welkom. Dit is een van de mooiste geschenken die Peru mijn kan geven. De mensen zijn zo lief en gastvrij. Als bedankje zingen we ‘Bon anniversaire’ en ‘Fijne verjaardag voor jou’ met zijn drieën in de microfoon, onder begeleiding van de band. We kussen de jarige vrouw en verlaten het feest. Op straat staan we nog een tijd ‘WTF’ en  ‘What just happened? ‘ te schreeuwen naar elkaar en knuffelen we elkaar. Dit was geweldig. Dit was fantastisch om mee te maken. Wat een fantastische mensen. Wat een stad, wat een land.

Dummie on a rock