13 oktober 21:00. Helemaal
gesloopt van de afgelopen dagen forceer ik mezelf nog een stukje te schrijven.
De afgelopen dagen waren hectisch en onverwacht. Mijn verjaardag heeft hier
twee dagen geduurd en het feestgehalte lag vrij laag, ondanks dat ben ik
doodop. Op mijn verjaardag zelf heb ik een chocoladetaart gekocht voor mijn
familie hier, deze is vrij snel opgegaan want hij smaakte goed! Achteraf blijkt
dit een dooddoener te zijn geweest. Overdag gaan we voetbal kijken in een bar,
Peru tegen Bolivia. Hoewel de meeste Peruanen thuis voetbal volgen is het café
nog aardig vol. Ik wordt volgestopt met gratis biertjes voor mijn verjaardag,
Cuscueña is het lekkerste bier wat ik gedronken heb, het is een beetje zoet,
maar smaken verschillen. In de avond gaan we met school naar een karaoke bar,
dit is een grote flop. De bar is ongezellig ingericht, we zitten in een super
grote kring van 20 mensen en er zijn alleen
maar Peruanen die onbekende nummers vals meeschreeuwen. Het wordt pas leuk
wanneer onze groep aan de beurt is en we de Peruanen kunnen imponeren met ons
Engels. Hotel California, Wannabe, Zombie en nog wat bekende hits zingen we
samen en de Peruanen kijken achterdochtig naar ons en zingen niet mee. Ik
vertrek eerder dan de rest, de bar is saai, de muziek is slecht en ik ben moe.
|
karaoke bar |
Deze
ochtend was mijn eerste weekenddag hier in Cusco maar ik kon niet uitslapen. De
gehele nacht werd ik wakker gebeld door Judith uit Lima, waar ik gelogeerd heb,
omdat ze me een fijne verjaardag wilde wensen. Lief bedoeld natuurlijk, maar
dat hoeft van mij niet om 4 uur s’nachts. Toen ik eindelijk in slaap was werd
ik weer wakker omdat ik iemand hoorde overgeven. Ik dacht dat het Eddy was
omdat ik wist dat hij die avond meer cocacola-rum’s had gedronken dan goed voor
hem was. Ik ben maar gaan douchen en heb in de tuin in het zonnetje thee
gedronken, daarna ben ik met Eddy naar de lokale markt geweest om voor 300
soles voedsel en drank voor de barbecue in te slaan. De volgende keer neem ik
mijn camera mee want die markt was echt iets moois, zo stereotype. Ik was de
enige met een blanke huid tussen honderden druk discussierende Peruanen. Ik
slofte lekker achter Eddy aan met 10 kilo vlees, 40 aardappels, 3 struiken
peterselie, 10 appels, een giga courgette en nog wat andere zaken.
Eenmaal
terug thuis slaat de hele situatie om. 4 personen zijn ziek geworden vannacht.
Merel is ziek en moet aan de antibiotica, Iris is heel ziek, Sebastian is ziek
en Anita is ziek, ook het weer slaat om en het begint te regenen. Later op de
dag wordt ook Shefali niet lekker en s’avonds sneuvelen Lily en Pauline ook
nog. Mauricio krijgt nog wat hoofdpijn. Alleen Eddy en ik zijn de enigen die
geen problemen hebben. We vermoeden dat het mijn verjaardagstaart is geweest
want dat is het enige wat ze allemaal gegeten hebben. De barbecue gaat evengoed
door en de hele dag ben ik in de keuken bezig met Eddy. Later komen vrienden
langs voor de barbecue en die helpen ook nog wat mee. Uiteindelijk kunnen we
gewoon buiten zitten (want de zon schijnt weer) en het eten is lekker, er wordt
een beetje veel wijn gedronken en het drankje “Perfecto Amor” wat ik tijdens mijn reis in de wijnfabriek
heb gekocht gaat ook op. Het blijft over het algemeen een rustige avond, om 7
uur is iedereen weg en om 8 uur zijn alleen ik, Eddy, Mauricio en Shefali nog
op. We kletsen een uurtje en drinken thee maar dan om 9 uur vertrekt iedereen
naar zijn bed. Een gekke dag, vervelend dat iedereen zo ziek is en ik voel me
flauw omdat het hoogstwaarschijnlijk mijn taart is geweest. Morgen doe ik
lekker niks, behalve leren en misschien naar Sacsayhuamán wandelen om wat Inca
restanten te zien en een mooi uitzicht over de stad te hebben.
|
Mijn verjaardagscomitee staat op het punt om vergiftigd te worden |
15 oktober 13:38. Gisteren begon het keihard te regenen dus
het wandelen naar Sacsayhuamán heb ik gestaakt. In plaats daarvan heb ik de
hele dag thuis gezeten met Mauricio, geluisterd hoe hij gitaar speelt en zelf
een beetje geleerd. Na het middageten kreeg ik ontzettende hartkloppingen en
dat is tot op heden nog niet weggegaan. Heen en terug naar school lopen is een
hel van 7 minuten. Mn hart gaat tekeer, mijn oren imploderen en ik begin te
hijgen en te zweten. Ik heb het er met
Eddy over gehad en we weten niet de precieze oorzaak maar we denken dat
het komt door het plotselinge vele vlees wat ik eet. In Nederland at ik geen
vlees, in de eerste week hier bijna niks alleen af en toe kip, maar afgelopen
weekend bij de barbecue heb ik veel varkensvlees gehad en de dag erna ook nog 2
keer restanten van de barbecue. In combinatie met het hoogteverschil van 3500
meter denken we dat dit misschien de oorzaak is. Eddy heeft besloten deze week
geen vlees voor me klaar te maken en als het even kan eet ik überhaupt geen
vlees meer. Ik wilde alleen niet onbeleefd zijn tegenover mijn gastgezin maar
Joshua woont hier ook en is ook vegetarisch. Ik maak alleen nog uitzonderingen
om een lekkere cavia of een lama te proberen.
Hee dude! Rot dat je ziek bent met die hartkloppingen en hoogteverschil enzo! En jammer dat het op je verjaardag wat minder was met veel zieke mensen.. :( hoop dat je je snel beter voelt! Zal snel weer wat uitgebreider verhalen sturen! Beterschap en spreek je snel! Groetjes florian!
BeantwoordenVerwijderenThanks Flo! Op het moment ben ik niet meer ziek, hoogteverschil blijft de komende weken nog een issue maar die hartkloppingen zijn over :)
Verwijderen