#22 Zampoña

In een belachelijke bui heb ik me samen met een vriendin, Tutgu uit Duitsland, opgegeven voor 'Music Classes' op school. In de beschrijving stond dat we zouden leren hoe de Inca's wind gebruikten om muziek en geluid te creëren. Een beetje melig begaven we ons op donderdag naar onze eerste muziekles. Jorge, onze muziekleraar is een kundig panfluitist (geïmproviseerd woord). Een beetje geschiedenis: Panfluiten -  officiële naam is 'Siku' en in het Spaans is het 'Zampoña' -  werden gebruikt als communicatiemiddel, je hebt twee panfluiten met verschillende toonladders, een zender en een ontvanger en er werden codes afgesproken in de vorm van toonhoogtes. Dit was rond 300 jaar voor Christus, later in de geschiedenis werd de panfluit alleen nog gebruikt als muziekinstrument. Om muziek te maken heb je beide panfluiten nodig, de zendfluit en de ontvangstfluit, soms worden deze gecombineerd in een grote panfluit (de toonhoogtes worden bepaald door de lengte van de bamboestokken die gebruikt worden in de fluit) maar meestal heb je gewoon 2 fluiten die je tegen elkaar aan houd. Uiteindelijk vonden we onze fluitles zo leuk dat we allebei voor weinig geld een set panfluiten hebben gekocht van hele goede kwaliteit bamboe.

Jorge

De techniek is onwijs lastig, geluid produceren is een kunst. Als je dat eenmaal kunt is het niet zo moeilijk meer, gewoon oefenen en je geest trainen om te herkennen waar de noten zitten. Je kan het zo moeilijk maken als je zelf wilt maar het mooie van de panfluit is dat het zo'n simpel instrument is en je er gewoon lekker melodietjes op weg kunt spelen. Je kunt er zacht in blazen waardoor je een geluid krijgt wat klinkt als de wind, maar de kunst is om een sterke klank te produceren en dat doe je door elke keer een flinke aanzet te geven door lucht te laten ontsnappen alsof je de letter 'P' wilt zeggen.
            De volgende ochtend op het project heb ik mijn panfluiten meegenomen in mijn rugzak. Tutgu heeft die van haar ook meegebracht. Perfecte timing, want de leraar van vandaag is een *** en we hebben geen enkele mogelijkheid om iets te ondernemen met de jongens of zelfs maar een spelletje te spelen. Huiswerk hebben ze niet en ze moeten een onzinnige les volgen die de leraar op het bord voordoet. Hij schrijft de nummers 1 t/m 10 op en veegt dan een willekeurig nummer uit. De jongens moeten raden welk nummer hij heeft uitgeveegd. In mijn ogen belachelijk, de meeste jongens kunnen niet goed tellen maar zelfs voor een stoelpoot is dit te simpel. Tutgu en ik trekken ons terug op het buitenplein en oefenen onze panfluit.

ik & Tutgu 

 Christian heeft 'poortdienst', wat inhoud dat hij buiten de wacht moet houden tot de bel gaat en dan moet hij het slot van de poort opendraaien en de bezoeker binnenlaten. Er komen vrijwel nooit bezoekers dus hij verveelt zich dood en onze panfluit kunsten worden al snel door hem opgemerkt. Hij komt bij ons zitten en we lenen onze panfluit aan hem. We proberen hem uit te leggen hoe het werkt en hebben wat muziek op blad staan met nummering er bij. We oefenen met hem, hij leert snel. Hij kan niet lezen, hij kan niet schrijven, hij kan niet tellen maar hier heeft hij aanleg voor. Na 2 uurtjes oefenen begrijpt hij hoe hij de bladmuziek moet lezen en kunnen we samen met hem muziek maken door de panfluit set te splitten, ik of Tutgu speelt de zendfluit en Christian speelt de ontvangstfluit. De jongen relaxed, is gierig om het goed te leren en heeft aanleg. We besluiten dat vaker met hem willen spelen maar dat we ook zelf beter moeten worden zodat we hem meer kunnen leren. Ons plan is om hem de volgende keer de zend- en de ontvangstfluit beiden te gelijkertijd  te laten proberen. Christian is nog jong en vind het zichtbaar leuk, als hij hier een talent voor ontwikkeld en blijft oefenen zal hij hier misschien op een dag wat geld mee kunnen verdienen of gewoon plezier en geluk aan muziek kunnen beleven.
     

Christian

Wanneer de andere kinderen naar buiten mogen zijn er nog een paar geïnteresseerden die de panfluit ook wel even willen proberen. Ook een aantal leraren willen wel even spelen, ze blijken het al te kunnen en hebben het geleerd toen ze jong waren door er gewoon een keer een te kopen uit verveling en te oefenen thuis. We laten de kinderen een beetje aanploeteren en aan het einde van de ochtend nemen we onze panfluiten mee om ze te wassen en te desinfecteren. We weten niet zeker of deze jongens ziektes bij zich dragen maar de kans is zeer groot. Tevreden over ons werk deze ochtend lopen we de berg af richting huis.

Angel probeert ook even

Ronald & Christian, zender & ontvanger

De leraren geven een showtje weg