Ik kan me herinneren dat ik net een maand les gaf en ik een van mijn leerlingen, Alex, vroeg: Als je me één plek kan aanraden die ik gezien moet hebben in Spanje, wat zou het zijn? Alejandro antwoordde met: de Alpujarras. En zo gingen ik, Wen Lynn en mijn moeder naar een, voor ons, compleet onbekende vallei in de Sierra Nevada om te kijken of Alex de waarheid gesproken had. Lees meer om foto's te zien van een urenlange autotocht door een kleine vallei die ons naar het onwijs afgelegen dorpje Capileira, hoog in de Sierra Nevada, leidde.
 |
| De lucht ziet er niet al te best uit, maar Capileira is in zicht in de verte! |
 |
| Vroeg in de ochtend op de Spaanse autoweg |
 |
| Aangekomen in Orgiva, tapas uur! In Spanje is bier rond 12 uur een goed idee. |
Na een uur of twee kwamen we aan in Orgiva, een dorp aan de voet van de klim omhoog. Iets grappigs wat ik heb leren kennen terwijl ik in Spanje woon zijn de tapas. Iedereen kent tapas uiteraard, in Nederland vind je verschillende ketens zoals La Cubanita etc. waar mensen uit eten gaan en waar iedereen kleine gerechtjes besteld, maar ik wist nooit wanneer en hoe tapas nou werkelijk gegeten worden. Ik heb veel mensen gevraagd hoe tapas nu precies werken, dus hier komt het:
In Huelva begint tapas uur om 12 uur/1 uur. Het is een soort 'snack' tussen ontbijt en lunch, want lunchen doen ze vaak pas om 2 of 3 uur. Uiteraard wordt er gedronken tijdens het tapas uur, daarom worden Lynn en ik ook nogal regelmatig gek aangekeken wanneer wij om 12 uur s'middags nog eens koffie met toost bestellen. Tapas kunnen op verschillende manieren gegeten worden, rond 12 uur bestellen mensen meestal een of twee kleine tapas om te delen en de honger te stillen. Maar tapas kun je ook s'avonds eten rond 10 uur. Hele families komen samen en bestellen een berg aan tapas om die vervolgens te delen, zo zijn tapas ook een complete maaltijd. In sommige gebieden in Spanje, zoals Granada en de Sierra Nevada, krijg je een gratis tapas bij élk drankje dat je besteld! Soms zijn de porties zo groot dat het als een complete maaltijd voldoet.
 |
| Mama op een onbekende weg |
Na onze koffie en bier in Orgiva kropen we weer in de auto om onze route omhoog voort te zetten. We hadden onze fantastische tom tom op zak, en daar klopte weer eens geen bal van. In ons geval mevrouw Tom Tom stuurde ons over een zand weg. Zand weg om het zacht uit te drukken.. dit was een en al zand, rots, boomstronken en hellingproefjes. Kijkend op de tom tom leek het niet zo ver en dachten we dat we het wel aan zouden kunnen, tot we halverwege de route waren en we ons realiseerden dat het nog een kilometer of twee zo door zou gaan! Terug was ook geen optie meer.. Eventjes dacht ik aan al die gekke keren dat ik bijna ben overleden in een auto, zouden we nu werkelijk vast komen te zitten bij mijn moeder in de auto? Mama waagde zich aan de hellingproefjes en heeft ons levend uit de situatie weten te rijden, wonder boven wonder werd de huurauto alleen maar vies en was ie niet beschadigt!
 |
| Concentratie op het gezicht |
 |
| Huurautootje in de Alpujarras |
Uiteindelijk kwamen we fijn weer op een asfaltweg en vervolgden we onze weg de bergen in, om van een spectaculair uitzicht te genieten. De route is onwijs mooi, ramen open en naar buiten turen. We hadden niet heel veel geluk met het weer, maar dat geeft niet. Hoewel we vanuit Orgiva vertrokken met een brandende zon op ons hoofd, was het hoog in de bergen echt wel onwijs fris!
 |
| Mam met onze eindbestemming op de achtergrond |
 |
| Capileira! Joehoe! Zie je de sneeuw op de achtergrond? |
Voor iedereen die graag in een auto rondrijden en verborgen plekjes bezoeken raad ik deze route zeker aan! Vanaf Capileira zijn er routes die nog verder de bergen in gaan om te wandelen en in het dorp zelf is er letterlijk 1 restaurant, maar met een fantastische menu kaart. Ik hoop ooit weer terug te zijn in de Sierra Nevada.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten