#125 Marokko: Bijna dood ervaring

Vandaag is de dag dat we toch echt willen oversteken en uiteraard loopt dat in de soep. Er staat zo veel wind dat de boten niet oversteken vanaf Tarifa. We besluiten de gok te nemen om naar Algeciras te reizen om te zien of de boten wel vertrekken vanaf daar en gelukkig doen ze dat. Wanneer we eindelijk op de boot zitten begint ook in Algeciras de wind op te steken en het duurt nog eens 2.5 uur voordat de boot vertrekt. 2.5 uur lang luisteren we Marokkaanse muziek op een overvolle boot en spelen we kaartspelletjes. 

Uiteindelijk vertrekt de boot dan toch om om 9 uur s’avonds in Tanger aan te komen: op de verkeerde haven. We zijn 50 kilometer verwijderd van de stad Tanger en moeten een taxi nemen om daar te komen. Na 3 jaar in Zuid Amerika te hebben gewoond en dagelijks meerdere taxi’s te hebben gereden verwacht je toch wel wat meegemaakt te hebben qua wilde ritjes: nou nee. We stappen in een taxi met een wat oudere man die ons voor weinig geld naar Tanger zal rijden, tenminste dat is wat we begrijpen. Ons Arabisch is vrijwel nul en van de drie ben ik het sterkste in Frans (lees: weinig tot geen Frans aanwezig. Met 2 Zwitserse jongens op reis waar een van de nationaal gesproken talen Frans is!) De man rijd vrij ok, tot hij na 5 minuutjes een klein straatje op draait, uitstapt, zwaait en er een jongere gozer in de bestuurders stoel stapt. Naast me verschuift Lynn een stapel briefgeld van zijn portemonnee in zijn sok. En dan zijn we echt op weg: in 25 minuten zijn we in Tanger! 55 kilometer over een zandweg met een gigantische afgrond rechts, direct de zee in. We hebben letterlijk iedereen ingehaald, spookrijdend door de bocht gegaan en meerdere malen keihard op de rem gestaan. Alle drie vielen we stil, hielden onze billen stijf en onze ogen dicht op bepaalde stukken om uiteindelijk uit de auto te rollen en diep adem te halen. We leven nog!

de Marokkaanse kust

We rollen direct de Medina in. De medinas/souks in Marokko zijn de overvolle, chaotische marktgebieden in de steden en dorpen en deze kunnen soms gigantisch zijn met miljoen kleine straatjes waar je compleet de weg kwijt raakt. Zo ook in Tanger! Uiteindelijk vinden we een degelijk hotel en volgen we onze neus naar een restaurant waar ons de beste maaltijd ooit wordt voorgeschoteld! Brood, olijven, Marokkaanse soep, tagine, couscous, baklava, thee, echt super!

Na het eten willen twee jongens ons naar een markt brengen maar worden we compleet om de tuin geleid. Ik merk het wanneer we voor de tweede keer langs dezelfde kapperszaak lopen en we nog altijd niet bij de markt aangekomen zijn. We stoppen en zeggen dat het genoeg is en lopen terug richting ons hotel, terwijl we gevolgd worden door de jongens die beiden 20 euro van ons eisen! Omdat ze ons ‘naar de markt’ hebben gebracht.

Al in al is de eerste dag in Marokko nog al een cultuur schok en leren we direct een hoop. De straten zijn compleet domein van de man, vrouwen zijn voornamelijk thuis of op de markt. Je moet behoorlijk stevig in je schoenen staan om de jongens van je af te weren die je van alles willen aanbieden, helpen, je om de tuin leiden en geld vragen. We voelen ons compleet de domme toerist in een nieuw land waar we de taal niet verstaan en de cultuur niet begrijpen.. en ik vind het super fijn!

De volgende dag bussen we door naar Chefchaouen. We laten de chaos van de stad achter ons en vertrekken naar dit dorp in de heuvels van het Rif gebergte om hier een tijdje te blijven.

Niki in de bus, in de buurt van Tetouan