# 67 Isla del Sol, Bolivia

Challapampa, Aymara community op Isla del Sol in Bolivia

Voor het verlengen van mijn visa moest ik afgelopen weekend de grens over en Lynn ging mee. We besloten de grens over te steken in Bolivia en 3 nachten op Isla del Sol  (Eiland van de zon) te slapen. Het begon al fantastisch, we namen de nachtbus van Cusco naar Puno en in plaats van uit te stappen in Puno stapten we te vroeg uit, in Juliaca, 1 uur bij Puno vandaan. Lekker dom, ik ben al 4 keer in Puno geweest en het busstation is me heel bekend! Stonden we daar 'Lynn.. volgens mij zijn we nog niet in Puno'. Terug gehold naar de bus maar van de bus geen spoor  meer te bekennen..

Uitzicht op de wandeltocht van het zuiden naar het noorden van het eiland

Gelukkig vonden we snel een ander bestelbusje en uiteindelijk waren we nog eerder in Puno dan onze oorspronkelijke bus. Naast ons opgepropt in de combi zat een oud, traditioneel uitziend stel met een grote zak waar gekke geluiden uit kwamen. Het stel bleef maar op de zak slaan elke keer dat er gek gekrijs uit kwam. Wij hoopten maar dat het geen kind was wat lag te mekkeren, maar ik gok dat het een of andere vage vogel was, we hebben het 'kind/vogel' nooit echt gezien.

Challapampa met mooie Cordillera Real in Bolivia op de achtergrond

Eenmaal aangekomen in Puno wisten we niet precies waar we precies moesten uitstappen, want het half gare bestelbusje ging niet precies naar het Bus Station. Op mijn gevoel besloot ik op een bepaald punt 'ja hier stappen we uit'. Vervolgens een taxi aangehouden voor de laatste loodjes naar de terminal. Geen grap, we stapten in de taxi en hij sloeg eenmaal rechtsaf en daar was het bus station. Nog geen 10 meter hebben we in de taxi gezeten! Nogmaals voelde ik mij zeer dom.

Habas verzamelen

Vervolgens had ik mijn tas zo zorgvuldig ingepakt, dat ik mijn camera had meegenomen maar de SD kaart thuis in de computer laten zitten. Gelukkig had Lynn nog een camera bij zich, een of ander mechanisch geval waarvan de foto's alleen in Zwitserland afgedrukt kunnen worden. Die krijg ik over ongeveer 1 jaar opgestuurd, hoera! Alle foto's die ik nu op de blog plaats zijn ook werkelijk álle fotos die op het intern geheugen van mijn camera pasten!

Op het eiland was de keuze zeer beperkt qua menu in de restaurants (welgeteld 3 restaurants die dicht gaan om 8 uur) we konden óf gefrituurde vis eten óf gefrituurde kipschnitzel. Ik kan alle nieuwe puistjes niet meer tellen op 2 handen maar het was wel even een lekker culinair hoogstandje voor die 4 dagen!

Vis met bier

O ja ik zal ook nog wat over de vakantie zelf vertellen want ik realiseer me dat dit best een lomp verhaal is! De vakantie was op de eerste dag na verder wél geslaagd! We hebben mooie zonsondergangen gezien, mooie zonsopgangen gezien, het hele eiland over gelopen, veel op bootjes gevaren her en der, de kleine dorpjes bewonderd en de cultuur die er nog in stand is en heel veel niks gedaan, op de steiger gezeten met onze voeten in het water, lopen over het strand, op het gras gelegen in de zon, naar de dieren en de golven luisteren, een paar flessen wijn opgezopen en wat flessen bier en vis en kip gegeten. Het was wel echt een vakantie :)

Zonsopgang

P.S. De grens oversteek was succesvol, mijn visa is verlengd voor 6 maanden. Ik ben wel ondervraagd, werd met scheve ogen aangekeken en er werd me verteld 'dit is écht de laatste keer!'. Mijn nep vliegticket wat ik van internet geplukt had en wat zogenaamd op 14 september vanuit Lima naar Panama vertrekt is wat me uiteindelijk gered heeft!

P.P.S. Ik merk dat mijn Nederlands achteruit gaat omdat ik alleen maar en héél veel Engels'/Spaans spreek in mijn werk. Wanneer ik thuis met de Nederlandse meiden praat mix ik woorden door elkaar. Ik lees mijn eigen verhaaltje nu terug en denk bij mezelf  'dat klinkt niet helemaal lekker maar ik weet niet hoe ik mezelf moet verbeteren'.