Ik hou van het moment op zaterdag ochtend wanneer ik vroeg opgestaan ben, ontbijt gegeten heb en terug het bed in kruip waar Lynn nog lekker ligt te slapen. Dan kruip ik op zijn arm en luister ik naar alles. Buiten schijnt de zon al en warmt de lucht op, we kunnen vandaag voor de zoveelste dag achtereen 33 graden Celsius verwachten. De balkondeur van onze slaapkamer staat wagenwijd open maar de gordijnen en het zonnescherm houden de hitte en bijna al het licht tegen.
Ik luister naar alle geluiden de ik kan horen en probeer uit te maken wat ik hoor: De vogeltjes zijn alweer aan het tsjilpen, in de straat toeteren soms auto's en af en toe rijd een scooter voorbij. De obers van de vele terrasjes in onze straat roepen de eerste orders voor koffie en toast, de klokken van de kerk op het plein om de hoek luiden en de oude overbuurvrouw luistert naar de ochtend mis op de radio.
In de appartementen rond mij heen worden de mensen wakker en beginnen hun dag. Zonneschermen rollen open, water gaat door de leidingen voor een douche, deuren openen en sluiten en een magnetron roept 'ping'. Een man fluit een melodietje, ik hoor wat kinderen praten en de eerste korte gesprekjes tussen mensen beginnen te vormen. Stoelen schuiven en ik hoor verschillende voetstappen. Ik druk mijn gezicht in mijn kussen en realiseer me dat ik nergens heen hoef. Ik kan nog wat langer luisteren..
